Een N2225

Bericht: #68358 Will Wo Mar 20, 2013 9:37 pm

Het is op dit forum al vaker gezegd, als je geduld hebt en de kat uit de boom kijkt dan kom je het apparaat vroeg of laat tegen. Voor mij was dat vorig jaar een N2225. Dat apparaat leek me al leuk om te hebben toen ik het voor het eerst in de folder zag. In 1975 had ik natuurlijk geen geld om het te kopen en thuis hadden we al een N2205 “en dat is genoeg hoor”.

Vorig jaar tikte ik op veilingkijker.nl zo maar eens “N2225” in en er werd er warempel eentje aangeboden. Het was wel een wazige foto en op MP kun je van alles verwachten, maar uit de overige advertenties van de verkoper leek het mij dat iemand een huis aan het leegruimen was. Na een bod en een paar telefoontjes ben ik het apparaat gaan ophalen. Het viel mee! Het apparaat was wat stoffig maar bij een N2225 ziet dat er vanwege het oppervlak veel erger uit dan het is. Ze hadden zelfs het netsnoer er nog bij.

Thuis het apparaat eerst maar eens schoongeveegd en zoals gezegd viel het heel erg mee. Een paar weken geleden had ik pas tijd (en zin) om het eens onder handen te nemen.

Normaal is er niet veel te vertellen over zo een recordertje, maar hier waren toch wat dingen die ik met jullie wil delen. Behalve de gebruikelijke snarendrab deed de netschakelaar het niet goed, die sprong meteen weer terug. De motor sloeg ook meteen weer af. Het geluid kon ik niet eens testen.

===

Eerst dat ding maar eens schoonmaken volgens de “methode Harrie”. Beter in een keer goed.

Dan de netschakelaar. Die kan gelukkig uit elkaar geklikt worden en dan houd je twee heften over: een schuifschakelaar en een druktoets die het ding bedient.

De netschakelaar is te splitsen

Netschakelaar van elkaar geklikt

In die helft vond ik een heel klein stukje doorzichtig plastik. Ik weet niet waarom, maar dat heb ik bewaard bij de rest van de drukknop. Nu kon ik wel de schuifschakelaar bedienen. Die drukknop komt later wel.

Eerst de motor. Ik heb nog nooit een cassetterecorder met een kapot motortje gehad, dus die verdacht ik nu ook niet. De automatische afslag was wel verdacht omdat de motor na een paar seconden stopte en dan de bekende pieptoon begon.

Motor met stuurprint

Met de scoop bleek dat de pulsen van de “schakelaar” op de opspoelas niet op de transistor terecht kwamen. Tijdens het meten ook nog sluiting gemaakt en T461 opgeblazen (daarom ben ik ook geen servicepunt…) Condensator C777 was kapot, die was geen 2,2 uF, maar nog maar een paar honderd nF.

Schema

Een andere C en T er in en het probleem was opgelost, het ding liep weer.

Weer ingebouwd, de kapotte T en C op de voorgrond.

Nu eerst een cassette er in en een luidspreker aansluiten. Het geluid was behoorlijk vervormd, eerst maar eens op een versterker aansluiten. Dat geluid was wel goed, dan zit het dus in de eindversterker. Via meetpunt 6 op de remote bus kun je een sinusgenerator aansluiten, toen was het meteen duidelijk dat een eindtor kapot was: op de scoop was nog maar een halve sinus te zien aan de uitgang van de eindversterker. De AMHD-tikmethode hielp niet, dus moest er een “nieuwe” er in.

Testpunt 6

Gelukkig had ik nog een AC187/01 in de onderdelenbak liggen, die bleek ook nog een versterking te hebben die bijna hetzelfde was als die van zijn tegenpool, de AC188/01. Man muss auch mal Schwein haben. Die AC187 er in gesoldeerd, vastgeschroefd en het geluid was weer goed.

Het viel me wel op dat er niet veel hoge tonen in zaten, ondanks dat het kopje er nog heel goed uitzag. Bijstellen hielp wel, maar niet veel. Als je eens goed naar het schema kijkt zie je daar achter de voorversterker C737 zitten en die is vrij groot.

C737

Daar ben ik eens aan gaan rekenen en dan blijkt dat samen met R546 een laagdoorlaatfilter te zijn van theoretisch ongeveer 13kHz, maar je ziet het signaal eerder al naar beneden gaan. Die condensator heb ik vervangen door een van 6n8 en dan verschuift het kantelpunt naar ongeveer 15kHz en dat hoor je goed, ook al blijkt het in de meting maar ongeveer 2dB te zijn! Nog even een plaatje gemaakt en daar kun je het ook in zien.

Met en zonder C, Gemeten met ruis, opgenomen op een nieuwe Maxell UR cassette en een goede recorder.

Bij ongeveer 13-14kHz duikt het signaal naar beneden omdat het kopje en de cassette geen hogere tonen aankunnen.

Na dat gedraai met de recorder kwam er ineens geen geluid meer uit de luidspreker. Zoeken en meten gaf geen duidelijke oorzaak, tikken hielp niet. De eindtorren er maar weer uitgehaald, maar die bleken nog goed te zijn. Ook de andere componenten waren allemaal in orde. Plots kreeg ik een ingeving: Kon het sluiting tussen tussen het huisje van de transistor en de koelplaat zijn???

Ja hoor: na het losschoeven was er weer muziek. Volgens het datablad van de AC187/01 kan dat niet, want het huis van de transistor maakt geen contact met de pootjes. Maar deze had een weerstand van 5 ohm tussen de basis (!) en het huisje. Zo een transistor leest ook al geen databladen :roll: Dan maar geisoleerd monteren: draad tappen voor een M3 nylon boutje, stukje mica er tussen. Probleem opgelost.

De AC187 geisoleerd

Muziek! Big Sound hoor, hoewel ze die kreet pas later bedachten bij Philips.

Uit nieuwsgierigheid heb ik een AC125 die ook in het bakje lag en ook kapot bleek te zijn eens open gezaagd. In de binnenkant zit de transistor in een soort koelpasta. Die heb ik weggespoeld met wasbenzine en dan komt de de transistor rechts op de foto tevoorschijn. Kristallen kon ik niet ontdekken, maar die kunnen mee opgelost zijn in de wasbenzine. Hij bleef in elk geval kapot.

AC125 Opengezaagd

Interessant om eens zo'n oude tor van binnen te zien!

Domme vraag misschien, maar de reden van het bestaan van de genoemde laagdoorlaat is me niet zo duidelijk. Waarom moet er zoiets worden ingebouwd? De tape en de kop houden er toch bij hogere frequenties vanzelf mee op? Of gaat dat dan op een akelig klinkende manier?

De kop en tape houden er boven een bepaalde frequentie gewoon mee op.

Zo een laagdoorlaat is ook een ruisfilter en ruis was volgens mij wel een obsessie in die tijd. Je ziet het op en in veel apparaten: scratch en rumble (laag) filters op de versterkers, DNL in de cassetterecorders. De bandjes uit die tijd ruisen inderdaad behoorlijk en ik kan me voorstellen dat ze dat toen ook al deden en het niet alleen door de veroudering komt en ze nu pas ruisen.

De volgers van dit draadje weten misschien nog dat de netschakelaar kapot was. Die netschakelaar is nu ook gerepareerd. Bij het uit elkaar halen (zie hier) vond ik een klein plastic pinnetje in de schakelaar.

Pinnetje

Het ding is net een millimeter groot. Dat bleek van de druktoets te zijn en was afgebroken.

Daar hoort het te zitten

Lijmen gaat natuurlijk nooit lukken want dat pinnetje moet de kracht van de veer kunnen tegenhouden. Er zat niets anders op dan er een nieuw pinnetje in te zetten. Eerst een klein gaatje in de druktoets geboord en daarna een nieuw pinnetje gefabriekt van een messing schroefje.

Nieuw pinnetje draaien

Dat heb ik in het gaatje gestoken.

Bouwtekening :-)

Het hoeft niet gelijmt te worden, omdat het deel dat bediend wordt met een veerplaatje tegen de druktoets en het pinnetje drukt. Het blijft vanzelf op zijn plaats.

Gefixt

Daarna het deel weer aan de schuifschakelaar geklikt en de veer er weer tussen geklemd. Werkt weer uitstekend! Het apparaat kan weer in elkaar!