CD160

http://forum.mfbfreaks.com/viewtopic.php?f=7&t=9687 Geplaatst: do 09 feb 2017, 21:54 door Will

De afgelopen tijd heb ik wat stapjes gemaakt in de reanimatie van de CD160.

Om te beginnen maar eens schoonmaken, wan tik heb er een hekel aan als je steeds in stof zit te graaien.

De demontage stelt niet veel voor omdat de CD160 heel servicevriendelijk in elkaar zit. Het enige heikele punt is het front even losklikken. Het lade-mechaniek en loopwerk zit met een schroef in de kast. Blijkbaar verwachtten ze bij Philips daar nogal wat reparatie aan…

Hoewel het stof mee viel, zat er toch overal een laagje op alsof het apparaat bij een roker gestaan had, al rook het niet naar verbrande teer en nicotine.

Bij de gebruikelijke printinspectie bleek alles nog netjes te zitten zoals het hoort. Voor alle zekerheid heb ik de spanningsregelaars toch maar eventjes opnieuw gesoldeerd.

Dieze print heeft GEEN griplets: het in een enkelzijdige print met een massavlak aan de bovenkant. Massa is op verschillende plaatsen met draadbruggen doorgesoldeerd.

Dan de elco-inspectie: van de hoofdprint waren bijna alle elco's nog uitstekend. Alleen de blauwe axilale van 47uF waren allemaal slecht (Philips). Deze heb ik vervangen. Gek genoeg waren de andere axiale van kleinere waarden nog prima (ook Philips). Verder nog enkele rond de stabilisators voor de zekerheid vervangen. Bij nameten bleek dat achteraf ook overbodig. Vrijwel geen capaciteitsverlies en nog goede esr-waarden. De hele print zit trouwens vol met Nichicon.

Ook de CDM2-print heb ik na gelopen en ook hier hetzelfde verhaal: 2*220uF vervangen maar bleek achteraf toch nog prima. De 2*47uF voor de +/- voeding waren iets teruggelopen en heb ik vervangen door 2*100uF. De andere condensatoren en zenerdiodes op de CDM2 waren allemaal OK.

Enkel de beroemde elco van 33uF in de laservoeding moest ik vervangen, deze was nog maar 10-12uF.

Het loopwerk zelf beviel me niet zo, het leek wat stroef te bewegen en het motortje vond ik niet zo geweldig. Het hoeft niets te betekenen, maar ik heb het ding toch uit elkaar, dan kan dat er ook nog wel bij.

De motor zelf is eenvoudig. Die kan maar op een manier in elkaar en zit dan meteen goed. Hier is niets aan af te regelen. De radiaalmotor is een ander verhaal. Die draait op twee kogeltjes (onder en boven) in het loopwerk. Normaal is daar niets aan af te stellen, naast elke schroef zit een richtpen en daarmee is de laser meteen uitgelijnd. Deze was al eens los geweest en afgesteld: een richtpin is weg. Dat afregelen kan in de fabriek gedaan zijn. Zonder richtpin krijg je de lader niet zonder meer goed, die moet je uitrichten en daar heb je een “glasplaat” voor nodig. Tja, waar haal je die vandaan? Vaak zitten die als eerste in een spindel met 10 of meer cd's en die mik ik dan in de PMD-zak. Dus ik had er niet zo snel een bij de hand. Tot me te binnen schoot dat een cd-rom heel slecht tegen stikkers kan. en jawel: even een oude cd-rom gepakt en daar een paar strepen plakband overheen geplakt. Bij het lostrekken komt de zilveren laag mooi mee. Ik hield een lichtblauwe doorzichtige CD over. Dat lichtblauwe laagje is de fotogevoelige laag en met wat brandspiritus veeg je dat er zo van af.

Het uitlijnen staat in de servicemanual beschreven en het lijkt een vreemd verhaal. Bij het volgen van de aanwijzingen zag ik ineens waar je op moet letten en dan is het uitrichten een fluitje van een cent. Je hebt nogal wat marge, het hoeft niet eens op de millimeter.

Dan de scharnierpunten (kogeltjes). Volgens de voorschriften moet je die smeren met siliconenolie van 1000CTS. Dat blijkt een maat voor de viscositeit te zijn (water heeft ongeveer 1CTS). Er staat ook op plaatsen dat het 100.000CTS moet zijn, maar dat moet wel heel dikke olie zijn…

Nu heb ik maar een soort siliconenolie: een spuitbus van Kontakt-chemie. Is dat even boffen: volgens het datablad blijkt die inderdaad 1000CTS te zijn. Laat je niet voor de gek houden: die waarde is voor de olie zelf en niet het mengsel van olie en oplosmiddel dat uit de spuitbus komt. Spuit wat van die oplossing in een klein potje en als je dat dan in je hand houdt is het net alsof het begint te koken: het oplosmiddel verdampt dan. Als je het dan nog een uurtje laat staan heb je een tamelijk dikke olie en daar heb ik de kogeltjes mee gesmeerd.

De laserarm beweegt weer prima.

Na al dat werk heb ik alles weer in elkaar geklikt. Mijn “referentie”-CD er in (een Philips uit de beginjaren) en opgestart in de servicemodus.

Die springt mooi van 0 naar 1. In stand 1 eerst de laserstroom netjes op ongeveer 50mV (de waarde volgens de servicemanual) afgeregeld. Nog een tip voor de puristen: als je geen service-cd hebt is exact afregelen onmogelijk. Dus ongeveer afregelen is goed genoeg! Twijfel je? regel de waarde dan maar eens exact af, stop er wat andere cd's in en verbaas je! Elke CD geeft een andere waarde.

Dan door naar stand 2, dat loopt ook en met de knoppen kan ik nu de laserarm bewegen. Dat ziet er veelbelovend uit.

Dan maar de definitieve test: Speler uit en weer aan. De CD draait, de arm beweegt en luttele seconden later staat het aantal tracks in het display. Mooi, in een keer goed lijkt het. Start werkt, tussen de nummers wisselen werkt, er is muziek!

Andere CD er in, werkt ook… Nog een andere CD… werkt niet: Na de Err komen er twee streepjes, of 99 tracks of 32.00 minuten in het display, afhankelijk van de weergavemodus. Start blijkt toch te werken en de CD wordt ook afgespeeld. Vreemd, het lijkt alsof van sommige CD's de TOC niet goed gelezen wordt. Dat is heel er consequent: CD's die werken doen dat altijd, die met problemen hebben die ook altijd.

Toch nog zoekwerk aan de winkel. Tijd om de signalen maar eens te meten.

De patient is zo goed als genezen na het toedienen van een dieet van goede voeding.

De medefreaks die mijn posts wel eens lezen weten dat ik de nadruk leg op het controleren van de voeding bij het foutzoeken. Dat doe ik dan natuurlijk ook bij de CD160. Eerst heb ik op de voedingspunten op de hoofdprint gemeten met de voltmeter en met de skoop. Op de 5V signalen van de processoren zat wel wat gras, maar dat is normaal.

Het viel me op dat een deel van de voeding van het CDM2 loopwerk deels ongestabiliseerd is en ik vind dat raar. De CDM2 werkt met met geregelde processen (terugkoppeling en correctie van de signalen). Nu hoeft zo een regeling niet perse aan een gestabiliseerde voeding voeding te hangen, als de regeling niet beinvloed wordt door de voeding. Anders gezegd: als de regeling de voedingsvariaties voldoende onderdrukt kan het prima werken.

Welnu de skoop liet heel wat anders zien. De voeding +2 en -2 wordt behoorlijk gestoord door de acties van de schakeling. Dat is vooral te zien bij het lezen van de TOC en in het eerste spoor als de turntable motor op zijn snelst draait. Op de voeding zit ook een flinke zaagtand van zo een 300 mV t-t.

Kijk je nu in het schema van de CDM2 (en daar zijn heel veel varianten van, in dit spelertje zit een 0301 variant met een dynamische motor), Dan zie je dat de Turntable en Radial drive rechtstreeks uit +2 en -2 gevoed worden en dat de focus drive wel aan diezelfde voeding hangen, maar wel achter een “demping” R en C om het signaal wat te ontkoppelen.

Toen ik op de signalen naar die motoren mat, zag ik dat de dips in de voeding terugkwamen in die signalen en dat is verdacht. Een dikke elco over de +2 hielp niet veel (logisch, kijk maar in het schema), maar over de -2 toch al behoorlijk.

De spanningen +2 en -2 zijn blijkbaar niet zo heel kritisch. 9V +/-2V en -9V +/-2V staat in het schema. In werkelijkheid zijn ze ongeveer 12V. Met een spanningsstabilisator moet daar wat van te maken zijn.

Nu heb ik experimenteel even een LM317 en LM337 er tussen gezet en afgeregeld op ongeveer 8,5V. Dat laatste is proefondervindelijk vastgesteld. Ik heb zo ver geregeld dat op de skoop het signaal niet fors gestoord wordt als de motoren starten en de TOC gelezen wordt.

Gevolg: Het inlezen van een CD duurt nu nog 1 a 2 seconden na het sluiten van de la. De CD start direct. Eerder was de speler soms wel 10 seconden aan het reutelen voordat er wat op het display kwam.

Dat reutelen komt overigens door het geluid dat de gestoorde motoren maken. Op een bepaalt moment komt het geheel in een soort “trilling” waar het niet meer uit komt. Het komt absoluut niet door de “puck” die de cd vastklemt. Die draait lekker soepel.

Zo nu alleen nog eens even kijken waar ik die regelaars er tussen prik. In de kast is plek zat voor een klein printje. Na wat zoeken op het internet vond ik dat ik niet de enige ben die het in die richting gezocht heeft. Hier en daar is wat geknutseld met spanningstabilisatoren en elco's. Montagetechnisch konden me die oplossingen echter niet bekoren omdat er in de printbanen van de CDM2 gehakt is.

Wordt vervolgt…